Ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο όχι σαν ον ατομικό αλλά ως μέλος μιας κοινότητας (Gemeinschaft) Ο άνθρωπος σε όλες του τις πράξεις είναι ον ομαδικό και μόνο ως τέτοιο μπορεί να νοηθεί.
Όττο Ντίτριχ, Οι φιλοσοφικές βάσεις του Εθνικοσοσιαλισμού
Οττο Ντίτριχ
Οι μπολσεβίκοι, οι αναρχικοί κι οι εθνικομπολσεβίκοι μπορεί να διαφωνούν με αυτή την άποψη της ιδεολογίας του εθνικοσοσιαλισμού επειδή οι ιδεολογίες αυτές είναι πραγματικά αφύσικες σε όλα τους. Ο Εθνικοσοσιαλισμός που δημιούργησε ο Αδόλφος Χίτλερ, αυτός ο Μεγάλος Άνδρας της συγχρόνου ιστορίας που τόσο έχει κατηγορηθεί και παραχαραχθεί, και κυρίως έχει χρεωθεί όλα τα κακά του κόσμου αυτού, περικλείει μέσα του όλες τις υγιείς αξίες και αληθινές φιλοσοφικές αντιλήψεις, είναι μια ιδεολογία που πολεμάει για να κάνει τον άνθρωπο και πάλι φυσικό και υγιή και για αυτό εχθρεύεται το σιωνιστικό κατασκεύασμα του φανατικού ταλμουδιστή και απογόνου γενιάς ραββίνων, Καρλ Μαρξ. Ας δούμε τι γράφει ένας Εβραίος, ο Μπερνάρ Λαζάρ, στο βιβλίο του ''Αντισημιτισμός'':
''Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρξ. Αυτός απόγονος μιας γενεάς ραββίνων και διδασκάλων κληρονόμησε όλη την λογική δύναμη των προγόνων του.Υπήρξε ένας νηφάλιος και σαφής ταλμουδιστής,που δεν έμπλεξε σε λεπτομερειακές μιδαμινότητες της πρακτικής,ένας ταλμουδιστής που έκανε κοινωνιολογία και εφήρμοσε τις εγγενείς ιδιότητες της εξηγητικής στην κριτική της πολιτικής οικονομίας.
Εμπνεύσθηκε από τον παλαιό εβραϊκο υλισμό που ονειρευόταν πάντοτε έναν παράδεισο πραγματοποιημενο επί της γης και απέκρουσε ανέκαθεν την μακρυνή και προβληματική ελπίδα μιας μεταθανάτιας Εδέμ.
Δεν υπήρξε μόνο ένας ορθολογιστής αλλά και ένας εξεγερμένος,ένας δημεργέτης,ένας σκληρός πολεμιστής και άντλησε το σαρκαστικό και λοιδορικό ταλέντο του απ' όπου και ο Χάινε : από τις εβραϊκές πηγές.''
Η ιέρεια του εθνικοσοσιαλισμού Savitri Devi έχει τοποθετηθεί πολύ εύστοχα για την αφύσικη σύγχρονη εποχή και την εξαπάτηση των ανθρώπων που πίστεψαν στην προπαγάνδα των Εβραίων και των ιδεολογιών που κατασκεύασαν περί απελευθέρωσης του ατόμου και μάλιστα της ατομικότητας του ως της σημαντικότερης αξίας:
''Το άτομο που ζει κάτω από τους άτεγκτους κανόνες της σύγχρονης προόδου μπορεί ( ως ένα μεγάλο βαθμό ) να φάει ό,τι επιθυμεί, να παντρευτεί (δυστυχώς! )όποιον επιθυμεί και (θεωρητικά,τουλάχιστον ) να μεταβεί όπου επιθυμεί, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα θέματα, τα οποία υπερβαίνουν τον στενό ατομικό ορίζοντα ( και τα οποία, όπως εμείς θεωρούμε, είναι τα όντως σημαντικά ) εξαναγκάζεται να αποδεχθεί τις πεποιθήσεις, την στάση ζωής, την κλίμακα αξιών και, ως ένα μεγάλο βαθμό, τις πολιτικές απόψεις εκείνες, οι οποίες συμβάλλουν στην ενδυνάμωση του κραταιού κοινωνικοοικονομικού εκμεταλλευτικού συστήματος στο οποίο ανήκει ( στο οποίο εξαναγκάζεται να ανήκει προκειμένου να μπορέσει να ζήσει ) και του οποίου δεν αποτελεί παρά ένα απλό γρανάζι. Επιπλέον, δε, τούτου, πείθουν το άτομο ότι αποτελεί προνόμιο ο ρόλος του ως γραναζιού μέσα σε ένα τέτοιου είδους μόρφωμα, ότι τα ασήμαντα ζητήματα, στα οποία πιστεύει πως αποφασίζει το ίδιο για τον εαυτό του είναι πράγματι τα πλέον και μόνα όντως σημαντικά, ενώ παράλληλα διδάσκεται να μην εκτιμά την ελευθερία εκείνης της κρίσης, που εντέχνως του αποστερούν, σχετικά με την απώτερη αισθητική, ηθική ή μεταφυσική αλήθεια. Υπάρχει, όμως, και συνέχεια, καθώς, τουλάχιστον όσον αφορά στις δημοκρατικές χώρες, λέγουν, μεν, στο άτομο ότι είναι ελεύθερο απ' όλες τις απόψεις, ότι είναι " ένα και μοναδικό πρόσωπο, υπόλογο σε κανέναν άλλον πέραν της συνειδήσεως του ". Αφού όμως...η "συνείδησή" του και όλο του το είναι έχουν ήδη, μετά από χρόνια μιας ευφυώς προγραμματισμένης εκπαίδευσης που υπέστη, διαμορφωθεί σε τόσο απόλυτη συμφωνία με το ισχύον πρότυπο, ώστε δεν του είναι, πλέον δυνατόν να αντιδράσει διαφορετικά. Τι να μας πει τώρα, λοιπόν, ένας τέτοιος άνθρωπος σχετικά με την "καταπίεση του ατόμου " σε οποιαδήποτε κοινωνία, αρχαία ή σύγχρονη ! ''
Αυτή η αλήθεια του εθνικοσοσιαλισμού φτάνει ως τον δάσκαλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Αριστοτέλη τον Σταγειρίτη, και συγκεκριμένα στο έργο του ''Πολιτικά'' αναλύει το θέμα περί κοινωνικότητος του ανθρωπίνου είδους:
''Από τα παραπάνω λοιπόν είναι φανερό ότι η πόλη ανήκει στα πράγματα που υπάρχουν εκ φύσεως, ότι ο άνθρωπος είναι ον που ζει από τη φύση του σε πόλη, και ότι όποιος είναι από τη φύση του και όχι λόγω τυχαίων συνθηκών άπολις είναι ή αχρείος ή ανώτερος από τους κοινούς ανθρώπους. Όπως εκείνος που λοιδορείται από τον Όμηρο ότι είναι «χωρίς γενιά, χωρίς νόμους, χωρίς εστία».Γιατί, όποιος είναι εκ φύσεως έτσι, είναι συγχρόνως και φιλοπόλεμος, όπως ακριβώς ένα μοναχικό πιόνι σε παιχνίδι με πεσσούς.
Η αιτία για την οποία ο άνθρωπος είναι σε μεγαλύτερο βαθμό προορισμένος να ζει σε κοινωνία πόλης απ᾽ όσο η μέλισσα ή οποιοδήποτε ζώο που ζει σε αγέλη είναι λοιπόν προφανής. Διότι η φύση, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουμε, δεν κάνει τίποτα μάταια. Από την άλλη, ο άνθρωπος είναι το μόνο από τα ζώα που διαθέτει λόγο. Η φωνή βέβαια εξυπηρετεί την έκφραση της οδύνης και της χαράς, γι᾽ αυτό και υπάρχει και στα άλλα ζώα (η φύση τους, με άλλα λόγια, έχει εξελιχθεί μέχρι του σημείου να αισθάνονται την οδύνη και τη χαρά, και να δείχνουν τα αισθήματα αυτά το ένα στο άλλο). Αλλά ο λόγος υπάρχει για να εκφράζει το επωφελές και το επιζήμιο, και επομένως και το δίκαιο και το άδικο. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα του ανθρώπου σε σχέση με τα άλλα ζώα: μόνος αυτός έχει αντίληψη του καλού και του κακού, του δίκαιου και του άδικου. Και είναι η κοινότητα αυτών των πραγμάτων που κάνει την οικογένεια και την πόλη. [..]Διότι, αν ο καθένας, όταν χωριστεί από το σύνολο, δεν είναι αυτάρκης, θα είναι στην ίδια κατάσταση, όπως όλα τα μέρη προς το σύνολο. Όποιος δεν είναι ικανός να συμμετέχει σε μια κοινότητα ή δεν του χρειάζεται επειδή είναι αυτάρκης, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί μέρος της πόλης, και κατά συνέπεια είναι ή άγριο ζώο ή θεός. ''
Αυτή είναι μια από τις αιώνιες αξίες που υπερασπίζεται ο εθνικοσοσιαλισμός, διότι μια κοινωνία είναι αδύνατον να υπάρξει και να διατηρηθεί στον χρόνο αν δεν είναι εθνική, αν δεν έχει παραδόσεις και αν δεν υπερασπίζεται το έδαφος στο οποίο αναπτύσσεται ως σώμα αλλά και ως πολιτισμός. Για αυτό μισείται ο εθνικοσοσιαλισμός αλλά θα νικήσει ακριβώς για αυτό που λέει η Devi:
''Ο Εθνικοσοσιαλισμός θα αναγεννηθεί γιατί είναι αληθινός και σύμφωνος με την συμπαντική πραγματικότητα, και γιατί αυτό που είναι αληθινό είναι αξεπέραστο.''
Hitlerjugend
