Η πορνεία είναι ντροπή για την ανθρωπότητα, αλλά δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί με ηθικής φύσεως διαλέξεις, δεήσεις κλπ. Ο περιορισμός της και η τελική εξαφάνιση της προϋποθέτουν την εξάλειψη μιας μεγάλης σειράς προηγούμενων καταστάσεων.
Η πρώτη είναι και παραμένει η παροχή δυνατότητας για γάμο σε νεαρή ηλικία, που θα έρθει ως αντίβαρο στην ανθρώπινη φύση. Πόσο ανήθικο, πόσο άκριτο έγινε σήμερα ένα κομμάτι της ανθρωπότητας μπορούμε να το καταλάβουμε στο ότι ακούς συχνά τις μητέρες να λένε ότι θα είναι ευτυχείς αν βρουν τα παιδιά τους έναν σύζυγο που θα έχει ζήσει την ζωή του κ.ο.κ. Ο γάμος βέβαια δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά πρέπει να υπηρετεί τον μοναδικό ανώτερο σκοπό, τον πολλαπλασιασμό και την διατήρηση του είδους και της φυλής. Αυτό και μόνο είναι το νόημα και το έργο του.
Αδόλφος Χίτλερ – Ο Αγών μου
Walter Gross
Ο Εθνικοσοσιαλισμός θεωρεί αυτούς τους δεσμούς και συνεπώς την οικογένεια και τα παιδιά απαραίτητα στοιχεία του Εθνικοσοσιαλιστικού τρόπου ζωής. Είναι μια ξεχωριστή ολοκλήρωση στη ζωή κάθε άνδρα να γίνει μέλος μια οικογένειας. Το να δώσει ζωή σε πολλά παιδιά και να τα αναθρέψει είναι ο ύψιστος σκοπός για μια γυναίκα. Η οικογένεια είναι απαραίτητη για οποιονδήποτε, εκτός κι αν θέλει να απαλλαχθεί από τις ισχυρότερες δυνάμεις της ανθρώπινης ζωής. Επιπλέον, η οικογένεια και τα παιδιά είναι η μόνη εγγύηση για την αιώνια ύπαρξη του έθνους και συνεπώς μια απαίτηση για την τωρινή γενιά από το εθνικό μας μέλλον. Το ανερχόμενο Γερμανικό Ράιχ, απέραντα ισχυρό και προστατευμένο από το ξίφος, τώρα και στις ερχόμενες δεκαετίες χρειάζεται οικογένειες με αμέτρητα παιδιά απ’ το καλύτερο Γερμανικό αίμα για να γεμίσουν τα κενά που ανοίγουμε και να εξασφαλίσουμε μόνιμα αυτό που η ανδρεία των τωρινών γενεών κερδίζει για μας.
Ο συνδυασμός της ιδιωτικής ζωής και της εθελοντικής κοινωνικής υπηρεσίας εκφράζεται τέλεια στις αισιόδοξες μεγάλες οικογένειες του Εθνικοσοσιαλισμού. Μέσα στην οικογένεια η πιο οικεία δύναμη της αγάπης και της δυνατής έντασης μεταξύ των φύλων οδηγεί στην τέλεια ολοκλήρωση στην ιδιωτική ζωή και σε μια σημαντική συνεισφορά στην ανάπτυξη ολόκληρου του έθνους. Είμαστε επίσης αντίθετοι στην άρνηση και στον αφύσικο ασκητισμό, όπως και στον εγωισμό εκείνων που δεν θέλουν να δώσουν τον εαυτό τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι οικογένειες και τα παιδιά μεγαλώνουν σαν το ακριβότερο αγαθό του έθνους, καθώς συνδυάζουν την ατομική ευτυχία με τα οφέλη και τα κέρδη της κοινότητας.
Dr. Walther Gross - Υπεύθυνος του Γραφείου Φυλετικής Πολιτικής του NSDAP
Η πρωταρχική έννοια της Οικογένειας, δηλαδή η έννοια του γάμου, ήταν συνδεδεμένη με μια ιδέα αιωνιότητας. (Έτσι και, για παράδειγμα, η έννοια της «εστίας», η ιερή φωτιά, μέσα στο σπίτι μιας οικογένειας, που δεν θα έπρεπε να σβήσει ποτέ.). Ο Γάμος, η Οικογένεια, εξυπηρέτησαν -σαν έννοιες- την διαιώνιση της καταγωγής μέσω μιας αιώνιας αλυσίδας γενεών, ή, που είναι το ίδιο, για να την διατηρήσει ζωντανή στην αιωνιότητα. Η έννοια και ο σκοπός του παλαιού αρίου γάμου ήταν ο απόγονος.
Στην Γερμανία, ο Αστικός Κώδικας του 1900 με την εκλογικευμένη βάση, μετατόπισε το κριτήριο για τα παιδιά σαν σκοπό και έννοια του γάμου για να εισάγει την ιδέα, τελείως άγνωστη στην βιοψυχική μας σύνθεση, της ικανοποιήσεως και των δυο συζύγων. Ο φιλελευθερισμός ανέτρεψε επίσης τις αξίες σε αυτό το ζήτημα, αφήνοντας το προσωπικό συμφέρον να υπερισχύσει των ενδιαφερόντων της Κοινότητας. Επίσης στα σχετικά ζητήματα με τον γάμο είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί η εθνικοσοσιαλιστική έννοια του ότι «Το ενδιαφέρον της Κοινότητας προηγείται από την προσωπική ικανοποίηση».
[...] Αλλά είναι επίσης αδιαμφισβήτητο το ότι η υπερεκτίμηση της εγωκεντρικότητας σε όλους τους τομείς που έχουν να κάνουν με την αγάπη μέσα στο γάμο, μετέτρεψαν την Οικογένεια σε αυτό που δυστυχώς παρατηρούμε σήμερα σε άπειρες περιπτώσεις. Οι σημερινοί γάμοι δίνουν συχνά την εντύπωση να έχουν αναλωθεί από το γεγονός ότι τοποθετούν την ερωτική ορμή των ζευγαριών μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικά αποδεκτό και μόνο γιατί κανένας δεν βρήκε καλύτερο τρόπο για να το κάνει. Αλλά αυτό που αναγνωρίζει το γεγονός της κληρονομικότητας των βιοψυχικών ικανοτήτων, δεν μπορεί παρά να αξιολογεί σαν ανήθικους αυτούς τους γάμους χωρίς απογόνους ή με κατά τύχη απογόνους, εκτός και αν αυτοί δικαιολογούνται από βιολογικές αιτίες όπως η στειρότητα. Γάμοι σαν και αυτούς που αφθονούν σήμερα, είναι ντροπή για τον Λαό μας.
[...] Γιατί αν επιτρέπεται να ενώνονται δύο άνθρωποι, από καθαρό εγωκεντρισμό, σε ένα γάμο και αν οι σύζυγοι δεν θεωρούν τον γάμο αυτό σαν καθήκον για την διαιώνιση των βασικών ανθρώπινων στοιχείων, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να απαγορεύει σε αυτούς τους ανθρώπους να ξαναχωρίσουν όταν ικανοποιηθούν τα πάθη τους και όταν δεν θα έχουν τίποτα καινούργιο να προσφέρουν. Κανένας επίσης δεν θα έχε Γ το δικαίωμα να προσβληθεί αν η σχέση μεταξύ Ανδρα και Γυναίκας αναζητείται σε δρόμους που δεν συναντούν εμπόδια από τις δυσκολίες του γάμου και του διαζυγίου.
Πρέπει να υπερνικήσουμε τον φιλελευθερισμό γι' αυτό που δημιουργεί στην σχέση των δύο φύλων μεταξύ τους και να τοποθετήσουμε τον γάμο στην βάση της κοσμοθεωρίας μας. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε ξανά στο γάμο την αξία που έχει σαν θεσμός που προσανατολίζεται προς την διαιώνιση του λαού μας και να σταματήσουμε να τον θεωρούμε σαν ανάγκη εγωκεντρικών σκοπών.
Σε αυτή την περίπτωση η αξία του γάμου θα αναπτυχθεί και πάλι στον λαό μας και πολλά κακώς κείμενα θα εξαφανιστούν από μόνα τους. Αν ο σημερινός γάμος δεν συντρέχει με την παραδοσιακή ιδέα που έχουμε γι' αυτόν, δεν είναι λάθος του γάμου. Εμείς είμαστε οι ένοχοι που ο γάμος άρχισε να χάνει το νόημα του. [...] Ο Λαός θέλει να είναι ένας Λαός γόνιμος, γιατί πιστεύει με απόλυτη σιγουριά ότι ο μοναδικός και άφθαρτος αληθινός πλούτος για τους απογόνους μας είναι ένας μεγάλος αριθμός υγιών και γενναίων παιδιών που θα διατηρήσουν ζωντανές τις παραδόσεις μας μέσω του σθένους τους και των κληρονομικών ικανοτήτων τους.
Walter Darre, Blut und Boden
Walter Darre
