Χαρακτηρίζονται ως ακραίοι οι τζιχαντιστές του ISIS, ως τρελοί, ως εξαίρεση του κανόνα για την θρησκεία των Μουσουλμάνων. Θεωρούν απάνθρωπους τους αποκεφαλισμούς που διαδίδονται παγκοσμίως από το ISIS πλαισιωμένοι από μηνύματα κατά των ευρωπαϊκών λαών σκορπώντας την τρομοκρατία σε μια μπολσεβικοφιλελεύθερη Ευρώπη. Δεν είναι μακρινή όμως η εποχή που η Ελλάδα όλα αυτά τα ζούσε στην καθημερινότητα της. Οι αγωνιστές του 1821 που διεξήγαν μια επανάσταση καθαρώς φυλετική σε συνεργασία με τους άλλους Ευρωπαίους - και θρησκευτική ταυτοχρόνως ενάντια στον μουσουλμάνο κατακτητή - μας άφησαν μέσω των απομνημονευμάτων τους την αλήθεια και την ιστορία που δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ και σήμερα μπροστά στον επικείμενο πόλεμο πρέπει να θυμηθούμε και να παραδειγματιστούμε.
Πολύ σημαντική είναι η πληροφορία που δίνει ο Μακρυγιάννης για την στάση των Ευρωπαίων περί τζαμιών και βοηθείας προς τους Έλληνες, για την απομάκρυνση των μουσουλμάνων από την Ελλάδα και την Ευρώπη, σε αντίθεση με όσα βλέπουμε να υποστηρίζει η σημερινή φιλελεύθερη Ευρώπη:
''Ήσασταν ό,τι θεωρούσαν οι Ευρωπαίοι τον Σουλτάνο και δεν τολμούσαν να του αφαιρέσουν τον τίτλο του «Γκρανσινιόρη». Όσο έλεπαν το τζαμί εις την Βγιέννα σκιάζονταν κ’ έτρεμαν να μην πάγη και παραμέσα και φκειάση κι’ άλλα τζαμιά. Κι’ από αυτόν τον φόβον κάποτε του πλέρωναν και φόρον. Κι’ όταν βήκαν μια χούφτα άνθρωποι και τους απόδειξαν ότι δεν έχει πλέον ο Γκρανσινιόρης μαστόρους να χτίση τζαμιά, ότι θα πέσουν κι’ αυτά οπού έχει, από τότε τον λένε «ο Τούρκος». Και δι’ αυτό οι ευεργέτες μας βάνουν τα φώτα τους να μας προκόψουν.''
Απομνημονεύματα Στρατηγού Μακρυγιάννη
Ενώ στην Α' Εθνοσυνέλευση η θέση είναι ξεκάθαρα υπέρ της χριστιανικής Ευρώπης και κατά των αλλόφυλων μουσουλμάνων κατακτητών:
''Ἀπὸ τοιαύτας ἀρχὰς τῶν φυσικῶν δικαίων ὁρμώμενοι, καὶ θέλοντες νὰ ἐξομοιωθῶμεν μὲ τοὺς λοιποὺς συναδέλφους μας, Εὐρωπαίους Χριστιανούς, ἐκινήσαμεν τὸν πόλεμον κατὰ τῶν Τούρκων, μᾶλλον δὲ τοὺς κατὰ μέρος πολέμους ἑνώσαντες, ὁμοθυμαδὸν ἐκστρατεύσαμεν, ἀποφασίσαντες ἢ νὰ ἐπιτύχωμεν τὸν σκοπόν μας καὶ νὰ διοικηθῶμεν μὲ νόμους δικαίους, ἢ νὰ χαθῶμεν ἐξ ὁλοκλήρου, κρίνοντες ἀνάξιον νὰ ζῶμεν πλέον ἡμεῖς οἱ ἀπόγονοι τοῦ περικλεοῦς ἐκείνου Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων ὑπὸ δουλείαν τοιαύτην, ἰδίᾳ μᾶλλον τῶν ἀλόγων ζῴων, παρὰ τῶν λογικῶν ὄντων.'' Διακήρυξις Α´ Ἐθνοσυνελεύσεως εἰς Ἐπίδαυρον (1822)
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στην επαναστατική του προκήρυξη επισημαίνει τις εξής φυλετικές θέσεις:
''Εἶναι καιρὸς νὰ ἀποτινάξωμεν τὸν ἀφόρητον τοῦτον ζυγόν, νὰ ἐλευθερώσωμεν τὴν Πατρίδα, νὰ κρημνίσωμεν ἀπὸ τὰ νέφη τὴν ἡμισέληνον, διὰ νὰ ὑψώσωμεν τὸ σημεῖον δι᾿ οὗ πάντοτε νικῶμεν, λέγω τὸν Σταυρόν, καὶ οὕτω νὰ ἐκδικήσωμεν τὴν Πατρίδα, καὶ τὴν ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν ἀπὸ τὴν ἀσεβῆ τῶν ἀσεβῶν καὶ ἀφρόνησιν. [...] Μάρτυρες οἱ ἡρωικοὶ ἀγῶνες τῶν προπατόρων μας· Μάρτυς ἡ Ἱσπανία, ἥτις πρώτη καὶ μόνη κατετρόπωσεν τὰς ἀηττήτους φάλαγγας ἑνὸς τυράννου.''
Στην Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας η υπεράσπιση της φυλής είναι αισθητή: «Πολεμοῦμε πρὸς τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Κυρίου μας... Ὁ πόλεμός μας δὲν εἶναι ἐπιθετικός, εἶναι ἀμυντικός, εἶναι πόλεμος τῆς δικαιοσύνης κατὰ τῆς ἀδικίας, τῆς χριστιανικῆς θρησκείας κατὰ τοῦ Κορανίου, τοῦ λογικοῦ ὄντος κατὰ τοῦ ἀλόγου καὶ θηριώδους τυράννου». Γ´ Ἐθνικὴ Συνέλευση (Τροιζήνα 1827)
Ένας εκ των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας, ο Εμμανουήλ Ξάνθος, στα ''Απομνημονεύματα για την Φιλική Εταιρεία'' σημειώνει στο μήνυμα του ''Προς την Νεολαίαν'':
''Η Ελλάς, ελευθερωθείσα μετά πολυετείς αγώνας, βασιλεύεται ήδη. Η Ελλάς προαχθείσα τη θεία βοηθεία είς την τάξιν των ανεξαρτήτων επικρατειών , έλαβεν ήδη τον οικείον τόπον μεταξύ της μεγάλης Ευρωπαϊκής Οικογενείας''.
''Τὸ ἔχουν ἁμαρτία οἱ Τοῦρκοι νὰ πεθάνουν εἰς σύνορα χριστιανικά. Τὸ λέγει ὁ νόμος, ἡ πίστις τους.'' Απομνημονεύματα Νικηταρά του Τουρκοφάγου
Ο Νικηταράς έχασε τον πατέρα και τον αδελφό του από τους Τούρκους, οι οποίοι επιχείρησαν να τους κάνουν μουσουλμάνους και ενώ αρνήθηκαν τους πήραν τα κεφάλια:
''Εἰς τὸν Ἀναγνώστη τὸν ἐλέγχουν διὰ τὸν πατέρα του. Εἰς τὸν ἀδελφόν μου προβάλλουν ν᾿ ἀλλάξει τὴν πίστιν. Θὰ πάω ἐκεῖ ποὺ πάγει ὁ πατέρας μου. - Κάθισε νὰ σὲ κάμομε Τοῦρκο. Τοῦ δείχνουν τὸν πατέρα του σκοτωμένον. - Γίνου Τοῦρκος. Τὸ παιδὶ κάμνει τὸν σταυρό του. Ἔγινε ἀπὸ τὸ αἷμα σταυρός. Πῆραν τὰ κεφάλια τους στὴν Τριπολιτσά.'' Απομνημονεύματα Νικηταρά Τουρκοφάγου
''Ὅταν εἰς τὸν πόλεμο ἐλαβώνετο κανένας βαρέως καὶ δὲν ἠμποροῦσαν νὰ τὸν πάρουν, τὸν ἐφιλοῦσαν καὶ ἔπειτα τοῦ ἔκοφταν τὸ κεφάλι. Τὸ εἶχαν εἰς ἀτιμίαν ὁποὺ οἱ Τοῦρκοι νὰ πάρουν τὸ κεφάλι του. Ἀπὸ 36 πρωτοξαδέλφια, μόνον 8 ἐγλύτωσαν, οἱ ἄλλοι ἐχάθηκαν ὅλοι. Δὲν εἶναι διάσιλο, ὁποὺ δὲν εἶναι θαμμένος Κολοκοτρώνης, χωριστὰ τὰ δευτεροξαδέρφια, θεῖοι καὶ λοιποὶ φίλοι χαϊμένοι. Τὸ «κλέφτης» ἦτον καύχημα. Ἔλεγε: «εἶμαι κλέφτης» καὶ ἡ εὐχὴ τῶν πατέρων ἑνὸς παιδιοῦ ἦτον νὰ γίνει κλέφτης. Τὸ «κλέφτης» ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν ἐξουσία. Εἰς τοῦ πατρός μου τὸν καιρό, ἦτον ἱερὸ πράγμα νὰ πειράξουν Ἕλληνα. '' Απομνημονεύματα Θεοδώρου Κολοκοτρώνη
Ο Γάλλος φιλέλλην, Κλοντ Φοριέλ, διέσωσε τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια μαζί με πολλά ιστορικά στοιχεία σε ένα δίτομο έργο όπου μιλά με απέραντο θαυμασμό για τον ελληνικό λαό, τους αγώνες του για την ελευθερία του και το δημοτικό του τραγούδι.
''Εκτός από την φρίκη να πιαστούν ζωντανοί, οι κλέφτες δεν φοβόντουσαν τίποτε τόσο, αν πληγώνονταν σοβαρά σε μια άτυχη ή αβέβαιη μάχη, όσο μην τους κόψουν οι Τούρκοι το κεφάλι και το φέρουν, κατά την συνήθεια τους σε μέρη όπου θα το εκθέτανε στα μάτια μουσουλμάνων και Ελλήνων, αντικείμενο χαράς και περιπαιγμού για τους πρώτους, πόνου και λύπησης για τους άλλους. Είναι η πιο σοβαρή και ιερή παράκληση που είχε να κάνει στους συντρόφους του ένας κλέφτης που ψυχοραγούσε σε μια μάχη που την έβλεπε χαμένη,ήταν να του κόψουν το κεφάλι γρήγορα και να το πάρουν μαζί τους,για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Αυτό το περήφανο συναίσθημα για την τιμή πέρα από την ζωή, εκφράζεται με τρόπο συγκινητικό σε πολλά κλέφτικα τραγούδια:
''Φίλε,κόψε μου το κεφάλι
ώστε οι εχθροί που φτάνουν
να μην το πάρουν και το εκθέσουν
στα βλέμματα των περαστικών.
Οι εχθροί μου θα το βλέπουν
και θα σκιρτά η καρδιά τους από χαρά.
Θα το βλέπει και η μάνα μου
και θα πεθαίνει από τον πόνο.''
Η άλωση της Τριπολιτσάς
''Οι Έλληνες τους Τούρκους τούς καταφρόνεσαν (περιφρόνησαν) όλως δι’ όλου. Καθεμερινώς πολεμούσαμεν, κι’ όλο τους νικούσαμεν· ποτέ δεν κέρδεσαν. Τους πήραμεν τον αγέρα και τους είχαμεν σαν Οβραίους.'' Στρατηγός Μακρυγιάννης
''Οι Εβραίοι τής Τριπολιτσάς καί αυτοί εχάθηκαν μαζύ μέ τούς Τούρκους καί εθανατώθησαν μέ περισσοτέραν εχθρότητα, διά τάς γενομένας υπ' αυτών κατά τών Ελλήνων ύβρεις εις Κωνσταντινούπολιν καί ιδίως διά τόν εμπαιγμόν τόν οποίον έκαμαν εις τό πτώμα τού απαγχονισθέντος Πατριάρχου Γρηγορίου. Εις τήν Κορώνην έκαμαν μυρίας κακώσεις κατά τού εκεί αρχιερέως καί τού διακόνου του. Εις δέ τό Ναύπλιον πάλιν οι εκεί Εβραίοι σκληρώς εβασάνισαν τόν πληγωθέντα καί αιχμαλωτισθέντα από τούς Τούρκους Αναγνώστην Κελπερήν.[...] Το άλογό μου από τα τείχη έως τα σαράγια δεν επάτησε γη...Το ασκέρι όπου ήτον μέσα, το ελληνικό, έκοβε και εσκότωνε, από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άντρες, τριάνταδύο χιλιάδες '' Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Απομνημονεύματα
''Άρχισαν να σκοτώνουν χωρίς έλεος τους Οθωμανούς, άνδρες, γυναίκες, παιδιά και βρέφη, ώστε μέσα σε τέσσερις ώρες σκότωσαν τα δύο τρίτα των Οθωμανών και στη συνέχεια κάθε νύκτα σκότωναν όσους είχαν πιάσει αιχμάλωτους […]. Όλη η πόλη και οι γύρω δρόμοι […], τα χαντάκια, οι αγροί, οι λόφοι κτλ. ήταν στρωμένα με πτώματα Οθωμανών [...]. Σκότωσαν […] και όλους τους Εβραίους της Τριπολιτσάς με τις γυναίκες και τα παιδιά τους […], περίπου εκατόν πενήντα οικογένειες […]. Σώθηκαν δέκα ή δεκα- πέντε οικογένειες και πολύ λίγοι Εβραίοι μόνοι τους, χωρίς την οικογένειά τους. Αυτοί ύστερα από λίγο καιρό έφυγαν από την Ελλάδα αλλά τους Εβραίους […] τους σκότωσαν σαν εχθρούς της χριστιανικής πίστης.'' Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της Ελλάδας, έτος 1839
''Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Τι θαρεύσετε κερατάδες… Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε από ημάς συνθήκην με έναν κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα. Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω, άμα πεθάνω θα μου κλάσουν τον μπούτσον.'' Στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης
Το σύμβολο και η σημαία του ιερού Λόχου
του Αλέξανδρου Υψηλάντη
Απόσπασμα από τον Θούριο του Ιερού Λόχου που είχε γράψει ο Αδαμάντιος Κοραής:
H Eυρώπη θα νικήσει και πάλι!
