Ο τελευταίος σπουδαίος άνθρωπος θα είναι αμείλικτος !



''Γνωρίζω ότι πρέπει να εμφανιστεί κάποιος άνθρωπος ικανός να δώσει μια τελική λύση στα προβλήματα μας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ανέλαβα να διεκπεραιώσω το προπαρασκευαστικό έργο, μόνο το πλέον επείγον προπαρασκευαστικό έργο, καθώς γνωρίζω ότι δεν είμαι εγώ ο άνθρωπος αυτός ! Γνωρίζω ακόμα τι μου λείπει (ώστε να είμαι ο ένας). Όμως ο άλλος αυτός άνθρωπος παραμένει ακόμα να κοιτάζει τον κόσμο μας αμέτοχος, και κανείς δεν βγαίνει μπροστά, και δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο''

1928. Αδόλφος Χίτλερ προς Χανς Γκριμ στην διάρκεια μιας συζήτησης που διήρκεσε μια ώρα και ένα τέταρτο.

Savitri Devi -Η Αστραπή και ο Ήλιος


''Στην παγκόσμια ιστορία ο άνθρωπος που αληθινά ξεχωρίζει από το επίπεδο του μέσου όρου συνήθως ανακυρύσσεται με δική του πρωτοβουλία''

Aδόλφος Χίτλερ -Ο Αγών Μου

Αυτός ο τελευταίος σπουδαίος άνθρωπος, ο οποίος θα συνιστά μια απολύτως αρμονική μίξη των πλέον διαμετρικά αντίθετων στοιχείων,εξίσου ήλιος και αστραπή,είναι εκείνος, που αναμένουν οι πιστοί όλων των θρησκειών και οι φορείς όλων,ουσιαστικά ,των πολιτισμών,εκείνος για τον οποίο είπε στα 1928 ο Αδόλφος Χίτλερ (συνειδητά ή μη) : ''Εγώ δεν είμαι αυτός, αλλά αφού κανείς δεν βγαίνει μπροστά ώστε να προετοιμάσει τον δρόμο του, το κάνω εγώ'' και τον οποίο έχουμε αποκαλέσει με το ινδουιστικό του όνομα , Κάλκι, εξαιτίας της κοσμικής αλήθειας την οποία αυτό φανερώνει.


Εκείνος, σε αντίθεση με τον Αδόλφο Χίτλερ, δεν θα λυπηθεί ούτε έναν από τους εχθρούς του θείου σκοπού, ούτε έναν από τους διακηρυγμένους αντιπάλους, αλλά επίσης ούτε έναν από τους χλιαρούς, τους καιροσκόπους, τους ιδεολογικά παρεκκλίνοντες ,τους φυλετικώς μεμιγμένους, τους μη υγιείς, τους διστάζοντες, τους επιδεικνύοντες μικρότητα, ούτε εναν από εκείνους που φέρουν, είτε στο σώμα, είτε στον χαρακτήρα, την σφραγίδα των ξεπεσμένων καιρών.

Οι συμπολεμιστές του θα είναι οι τελευταίοι Εθνικοσοσιαλιστές, οι άνθρωποι από σίδηρο οι οποίοι θα έχουν υπομείνει νικηφόρα την δοκιμασία των διωγμών και, ακόμα περισσότερο, αυτήν της πλήρους απομόνωσης μέσα σε έναν ζοφερό και αδιάφορο κόσμο, εντός του οποίου δεν έχουν καμία θέση και τον οποίο αντικρίζουν αψηφώντας τον με κάθε χειρονομία ,με τον κάθε υπαινιγμό, με την κάθε σιωπή τους, χωρίς καν, ολοένα και περισσότερο (στην περίπτωση των νεώτερων) τις αναμνήσεις από τις μεγάλες μέρες του Αδόλφου Χίτλερ να τους στηρίζουν.


Είναι εκείνοι οι οποίοι κάποια μέρα θα επανορθώσουν όσα υπέφεραν κατά την διάρκεια της ιστορίας οι ενάντια στον χρόνο άνθρωποι (όπως και αυτοί οι ίδιοι) για χάρη της αιώνιας αλήθειας, οι σύντροφοι εκδικητές, τους οποίους μάταια επικαλούνταν κατά την στιγμή θανάτου οι πέντε χιλιάδες του Φέρντεν στην όχθη του ποταμού Άλλερ, τα εκατομμύρια των βασανισμένων, απελπισμένων και ετοιμοθάνατων του 1945, όλοι οι ηττημένοι μαχητές ενάντια στον χρόνο, σε κάθε φάση του μεγάλου και άναρχου κοσμικού αγώνα εναντίον των δυνάμεων της διάλυσης, οι οποίες συνυπάρχουν αιωνίως με τις δυνάμεις της ζωής.

Αυτοί είναι η γέφυρα προς τον υπεράνθρωπο, για τον οποίον μίλησε ο Νίτσε,το τελευταίο τάγμα,στο οποίο ο Αδόλφος Χίτλερ εναπέθεσε την εμπιστοσύνη του.

Savitri Devi -Η Αστραπή και ο Ήλιος


Σε διάρκεια δίκης 24 ημερών ο Χίτλερ γινόταν ακόμα πιο επιθετικός στους λόγους του και την τελευταία ημέρα δήλωσε :

''Ο άνθρωπος που γεννήθηκε για να γίνει δικτάτορας δεν καταναγκάζεται σε αυτό. Το θέλει. Δεν καθοδηγείται, αλλά καθοδηγεί τον εαυτό του. Δεν υπάρχει τίποτα ανήθικο σε αυτό. Είναι ανήθικο για έναν εργάτη να καθοδηγεί τον εαυτό του σε βαριά δουλειά; Είναι ξεδιάντροπο για έναν άνθρωπο με το μεγάλο μέτωπο του στοχαστή να συλλογίζεται νύχτες ώσπου να προσφέρει στον κόσμο μια εφεύρεση;  Ο άνθρωπος που νιώθει ότι καλείται να κυβερνήσει έναν λαό δεν έχει δικαίωμα να πει: ''Αν με θέλετε ή αν με καλέσετε θα συνεργαστώ''. Όχι ! Είναι καθήκον του να βαδίσει μπροστά. Ο στρατός που έχουμε σχηματίσει τώρα μεγαλώνει μέρα με την μέρα. Τρέφω την περήφανη ελπίδα ότι κάποια μέρα θα έρθει η στιγμή που αυτοί οι άξεστοι λόχοι θα εξελιχτούν σε τάγματα, τα τάγματα σε συντάγματα, τα συντάγματα σε μεραρχίες, ότι οι παλιές κονκάρδες θα βγουν από την λάσπη, ότι οι παλιές σημαίες θα ανεμίσουν ξανά, ότι θα υπάρξει ένα αδέλφωμα στην τελική θεϊκή κρίση που είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε. Γιατί δεν είστε εσείς κύριοι που περνάτε την κρίση σε εμάς. Αυτή την κρίση την δηλώνει το αιώνιο δικαστήριο της ιστορίας... Κηρύξτε μας ενόχους χίλιες φορές: η θεά του αιώνιου δικαστηρίου της ιστορίας θα χαμογελάσει και θα κάνει κομμάτια τις ευπείθειες του Εισαγγελέα και τις ετυμηγορίες του δικαστηρίου. Γιατί μας αθωώνει''.


''Είναι ακόμη πιο σπάνιο ένας μεγάλος θεωρητικός να μεταβληθεί σε μεγάλο Φύρερ (Ηγέτη). Τέτοιος είναι μονάχα και πιο συχνά ο ταραξίας, πράγμα που πολλοί λίγοι με διανοουμενίστικο πνεύμα μπορούν να το καταλάβουν κι όμως είναι απόλυτα κατανοητό. Ένας ταραξίας που κατέχει την ικανότητα να εξαπλώσει μια θεωρία στις μάζες, είναι μαζί και ψυχολόγος, παρ' όλα αυτά ακόμη κι αν στο τέλος δεν αποδειχθεί παρά ένας δημαγωγός, θα γίνει πάντα καλύτερος Φύρερ από τον θεωρητικό της σκέψης που ζει μόνος μακριά απ' τους ανθρώπους και τον κόσμο. Γιατί είμαι ηγέτης, σημαίνει συγκινώ, συνεπαίρνω τις μάζες''.

Αδόλφος Χίτλερ - Ο Αγών μου