Μόνο ο πιο ευγενικός είναι και τέλεια σκληρός. Αυτή την καινούρια δέλτο νόμων έφερα επάνω σας αδέλφια μου : Γίνετε σκληροί ! Νίτσε - Τάδε έφη Ζαρατούστρα
Σήμερα η Ευρώπη και πρώτα η Ελλάς δέχονται μια ύπουλη επίθεση υπό τον μανδύα της προπαγανδιστικής χρήσης της λέξεως ''πρόσφυγας''. Βιώνουμε την μετακίνηση του μουσουλμανικού πληθυσμού στην γη των Αρίων λαών. Η εβραϊκή προπαγάνδα χρησιμοποιεί συνεχώς λέξεις όπως ''παιδιά'', ''μάνες'', ''γυναίκες'', ''μωρά'' και ''βομβαρδίζει'' ανελέητα τις μάζες των τηλεθεατών με τις ανάλογες εικόνες. Ο λόγος είναι προφανής: στοχεύουν στο συναίσθημα και στην ευσπλαχνία των ανόητων και ανίδεων μαζών. Πόσο σημαντικό θα ήταν αυτή την ώρα να διδασκόμασταν από τα μηνύματα του Φρειδερίκου Νίτσε, που όπως ο ίδιος είχε πει: ''Αυτά που γράφω σήμερα θα τα καταλάβουν πολλά χρόνια μετά'' ; Δείτε μερικές εικόνες της προπαγάνδας του εβραϊκού τύπου:
Θα απαντήσουμε με τον μεγάλο Γερμανό φιλόσοφο, τον οποίο καπηλεύονται οι αριστεροί παριστάνοντας τους ''φιλάνθρωπους'' μόνο προς αλλόφυλους και ομοφυλόφιλους και ποτέ προς τους ανθρώπους που αποτελούν την Άρια φυλή. Ο λόγος που καπηλεύονται τον Νίτσε είναι μόνο και μόνο για την πολεμική του προς το χριστιανικό πνεύμα κι αυτό διότι μάχονται την θρησκευτικότητα. Όλη την υπόλοιπη διδασκαλία του την αποκρύπτουν διότι είναι ξεκάθαρα ενάντια στα όσα λυσσαλέως υπερασπίζονται.
''Ας υποθέσουμε ότι μετράμε την ευσπλαχνία σύμφωνα με την αξία των αντιδράσεων που προκαλεί συνήθως· τότε εμφανίζεται ακόμη πιο καθαρά ο επικίνδυνος για τη ζωή χαρακτήρας της. Η ευσπλαχνία ανατρέπει το νόμο της εξέλιξης, που είναι ο νόμος της επιλογής. Διατηρεί ό,τι είναι ώριμο για καταστροφή, υπερασπίζεται τους απόκληρους και τους καταδικασμένους της ζωής· και, με το πλήθος των αποτυχημένων προσώπων και πραγμάτων που κρατά ζωντανά, δίνει στην ίδια τη ζωή μια κατηφή και αμφίβολη όψη. Ορισμένοι τόλμησαν να αποκαλέσουν την ευσπλαχνία, αρετή (από κάθε ευγενή ηθική θεωρείται αδυναμία)· σαν να μην ήταν αρκετό αυτό, την έκαναν την κατ' εξοχήν αρετή, βάση και πηγή όλων των αρετών. Δεν πρέπει όμως ποτέ να ξεχνάμε ότι αυτό έγινε από την σκοπιά μιας φιλοσοφίας, που ήταν μηδενιστική, που είχε ζωγραφισμένη στο θυρεό της την άρνηση της ζωής...
Όπως ξέρουμε, ο Αριστοτέλης έβλεπε στην ευσπλαχνία μια αρρωστημένη κι επικίνδυνη κατάσταση, την οποία καλά θα κάναμε να αντιμετωπίζουμε κάθε τόσο μ' ένα καθαρτικό: Η τραγωδία ήταν γι' αυτόν ένα τέτοιο καθαρτικό. Για να προστατέψουμε το ένστικτο της ζωής, θα πρέπει πράγματι να βρούμε ένα μέσο που θα τρυπήσει και θα κάνει κομμάτια αυτήν την αρρωστημένη και επικίνδυνη συσσώρευση ευσπλαχνίας... Μέσα στην ανθυγιεινή σύγχρονη κατάσταση, τίποτε δεν είναι πιο ανθυγιεινό απ' την ευσπλαχνία. Να γίνουμε γιατροί σ' αυτή την περίπτωση, να γίνουμε ανελέητοι, να βάλουμε το νυστέρι - αυτό είναι το καθήκον μας...''
Τα πάντα σχετίζονται με τον ύπουλο θανάσιμο εχθρό της φυλής μας. Ο Νίτσε γνώριζε πολύ καλά τι εστί Εβραίος και ποια η μέθοδος του. Μήπως σήμερα όλη η προπαγάνδα υπερασπίσεως των αδυνάμων, των προσφύγων και όλων των υποανάπτυκτων δεν είναι μια επιχείρηση για να αναποδογυρίσει ολόκληρος ο κόσμος κι οτιδήποτε υγιές και φυσικό να παραμεριστεί, να εκμηδενιστεί και να ισοπεδωθεί; Μήπως όλο αυτό δεν θυμίζει την φανατική επίθεση των πρωτοχριστιανών κατά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Αυτή η υποκριτική αγάπη για τον πλησίον, η ευσπλαχνία και η ταπεινότητα δεν ήταν που ένωσε τους παρακμιακούς εναντίον της Ρώμης; Αυτή η υποτιθέμενη ισότητα κάτω από έναν ''Θεό'' δεν έφερε την πρώτη παγκοσμιοποίηση διδάσκοντας ότι όλοι είμαστε τέκνα ενός Θεού; Ορίστε λοιπόν όλη η ψυχανάλυση του απατεώνα Εβραίου από τον Νίτσε:
''Οι Εβραίοι είναι ο πιο περίεργος λαός της παγκόσμιας ιστορίας, γιατί στο ερώτημα «να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν», διάλεξαν, μετά από μια ανησυχαστική προμελέτη, να υπάρχουν με οποιοδήποτε τίμημα. Τούτο το τίμημα ήταν η ριζική παραποίηση όλης της φύσης, όλης της φυσικότητας, όλης της πραγματικότητας, ολόκληρου του εσωτερικού και του εξωτερικού κόσμου. Οχυρώθηκαν εναντίον όλων των συνθηκών που επέτρεπαν ως τότε σ' έναν λαό να ζει· από τον εαυτό τους δημιούργησαν μια έννοια αντίθετη προς τις φυσικές συνθήκες· μετέτρεψαν τη θρησκεία, τη λατρεία, την ηθική, την ιστορία, την ψυχολογία, τη μια μετά την άλλη, σε ανεπανόρθωτες αντιθέσεις προς τις φυσικές τους αξίες. Συναντάμε το ίδιο φαινόμενο για μια ακόμη φορά και σε πολύ μεγαλύτερες αναλογίες. Μολαταύτα δεν είναι παρά ένα αντίγραφο: Η χριστιανική εκκλησία δεν μπορεί να εγείρει την παραμικρή αξίωση πρωτοτυπίας όταν συγκριθεί με τον «ιερό λαό».
Γι' αυτόν τον λόγο οι Εβραίοι είναι ο πιο καταστροφικός λαός της παγκόσμιας ιστορίας: Με τη μετεπίδρασή τους έκαναν τόσο κίβδηλη την ανθρωπότητα, που ακόμη και σήμερα ο χριστιανός μπορεί να νιώθει αντιεβραίος χωρίς να συνειδητοποιεί ότι αυτός ο ίδιος είναι η έσχατη εβραϊκή συνέπεια... Από ψυχολογική άποψη ο ιουδαϊκός λαός είναι προικισμένος με την πιο σφριγηλή ζωτική ενέργεια. Όταν βρεθεί σε δυσκολότατες περιστάσεις παίρνει πρόθυμα το μέρος όλων των ενστίκτων της παρακμής, δείχνοντας μια εκπληκτική τάση για αυτοσυντήρηση. Κι αυτό δεν το κάνει επειδή κυριαρχείται απ' αυτά τα ένστικτα, αλλά επειδή μαντεύει την ύπαρξη μιας δύναμης εκεί, με την οποία θα μπορούσε κανείς να κυριαρχήσει στον κόσμο.
Οι Εβραίοι είναι η αντίθεση όλων των παρακμιακών: Μπόρεσαν να παραστήσουν τους παρακμιακούς μέχρι σημείου αυταπάτης· μπόρεσαν, μ' ένα «non plus ultra» θεατρινίστικου ταλέντου, να μπουν στην κορυφή όλων των κινημάτων παρακμής (όπως ο Χριστιανισμός του Παύλου), ώστε να δημιουργήσουν κάτι ισχυρότερο από οποιοδήποτε καταφατικό μέρος της ζωής''. (Ο Αντίχριστος)
''Η χριστιανική εκκλησία δεν άφησε τίποτε άθικτο με τη διαφθορά της· μετέτρεψε κάθε αξία σε μη αξία, κάθε αλήθεια σε ψέμα, κάθε ακεραιότητα σε ποταπότητα της ψυχής. Ας τολμήσει κανείς να μου μιλήσει για τα «ανθρωπιστικά» της αγαθά! ... Η «ισότητα ψυχών μπροστά στον Θεό», αυτή η ψευτιά, αυτό το πρόσχημα για το μίσος όλων των αποβρασμάτων, αυτή η εκρηκτική ύλη μιας έννοιας που κατάληξε να γίνει επανάσταση, σύγχρονη ιδέα, και η αρχή της παρακμής ολόκληρης της τάξης της κοινωνίας, είναι χριστιανικός δυναμίτης...'' (Νίτσε, Ο Αντίχριστος)
''Mια άλλη χριστιανική ιδέα και όχι λιγότερο ανόητη είναι γραμμένη βαθύτερα ακόμη στη σάρκα του σύγχρονου ανθρώπου: Η ιδέα της ''ισότητος των ψυχών προ του Θεού'' είναι το πρωτότυπο όλων των ιδεών της δικαστικής ισότητος. Εδίδαξαν πρώτα στην ανθρωπότητα να προφέρει το αξίωμα της θρησκευτικής ισότητος, απ' αυτήν κατασκεύασαν μια ηθική. Τι το εκπληκτικόν αν ο άνθρωπος καταλήγει να την πάρει στα σοβαρά, να την εφαρμόσει - εννοώ αν επιδιώκει την πολιτική, την δημοκρατική, την σοσιαλιστική ισότητα..'' (Θέλησις της δυνάμεως)
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά την ιστορία. Οι πρωτοχριστιανοί όσο κι αν ήταν διωκόμενοι για τρεις αιώνες κατάφεραν με την φανατική επιμονή τους και αυτοθυσία για την πίστη τους να επιτύχουν εν τέλει αρχικά την ανεξιθρησκεία και μετέπειτα την ολοκληρωτική καταστροφή των εθνικών θρησκειών, και επομένως την ολοκληρωτική επικράτηση τους. Ας προσέξουμε τον Αδόλφο Χίτλερ στο σημείο αυτό:
''Ο χριστιανισμός δεν αρκέσθηκε μόνο στο να μπορέσει να επιβάλλει τους ναούς του, αλλά ζήτησε να καταστρέψει ολοκληρωτικά τους ειδωλολατρικούς βωμούς. Μονάχα μ' αυτή την ανεπιείκεια που είναι γεμάτη φανατισμό μπορεί να καθιερωθεί η αποδεικτική πίστη, που αποτελεί βασική και πρώτη προϋπόθεση.
Μπορούμε ίσως να φέρουμε σαν επιχείρημα δικαιολογημένο, ότι αυτά τα δύο ιστορικά προηγούμενα είναι στο βάθος τους εβραϊκά κι ακόμη ότι αυτό το είδος της ανεπιείκειας και του φανατισμού είναι χαρακτηριστικά των Εβραίων''.
''Ο Χριστιανισμός είναι το πρωτότυπο του μπολσεβικισμού: η κίνηση των υπόδουλων μαζών από τους Εβραίους για να υποσκάψουν την κοινωνία''. Αδόλφος Χίτλερ
Σήμερα μπορεί να λυπάσαι όλους αυτούς που σου τους προβάλλουν σε όλα τα δελτία ειδήσεων και ειδησεογραφικών εκπομπών. Ζητούν ανθρώπινα δικαιώματα, περίθαλψη, φιλοξενία. Το μέλλον όμως θα είναι αυτό:
''Επιθυμούμε την ελευθερία, όσο δεν έχουμε δύναμη. Μόλις την αποκτήσουμε επιδιώκουμε την επικράτηση''. Νίτσε, Θέλησις της δυνάμεως
Λίγο ακόμα οίκτο, λίγη αλληλεγγύη παραπάνω, λίγος χρόνος ανεκτικότητας στις ορδές των μουσουλμάνων και το μέλλον θα είναι αυτό.
''Γιατί, να τι συμβαίνει: το μίκρεμα και η ισοπέδωση του Ευρωπαίου ανθρώπου αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνό μας, επειδή η θέα του μας κουράζει... Σήμερα δεν βλέπουμε τίποτε που να θέλει να γίνει μεγαλύτερο, προαισθανόμαστε ότι τα πάντα βαίνουν προς το χειρότερο, ότι γίνονται πιο ισχνά, πιο καλοκάγαθα, πιο συνετά, πιο βολεμένα, πιο μέτρια, πιο αδιάφορα, πιο κινέζικα πιο χριστιανικά — ο άνθρωπος, δεν χωράει αμφιβολία γι' αυτό, «βελτιώνεται» ολοένα περισσότερο..''
Νίτσε, Γενεαλογία της ηθικής
Η ιστορία επαναλαμβάνεται:
''Όσον αφορά τα δικαιώματα του ατόμου και την προσωπική ελευθερία, ο ξένος απολαμβάνει την ίδια προστασία με τον πολίτη και καμιά φορά ίσως έχει και ιδιαίτερη μεταχείρηση. Αυτά συμβαίνουν σε αυτές τις περιπτώσεις στην σημερινή Γερμανική μας Δημοκρατία''.
Αδόλφος Χίτλερ, Ο Αγών μου
