Oι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές δήλωναν ότι οι υψηλόβαθμοι μασόνοι ήταν μέλη της εβραϊκής συνωμοσίας και η μασονία ήταν μια από τις αιτίες για την ήττα της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1933 ο Πρόεδρος του Reichstag, Hermann Göring δήλωσε πως «Στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία δεν υπάρχει χώρος για την Μασονία».
Στις 8 Ιανουαρίου του 1934 ο Υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας διέταξε την διάλυση της μασονίας και την δήμευση της περιουσίας των στοών. Όταν ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία τον Ιανουάριο του 1933 απαγορευόταν να υπάρχουν μασόνοι στο NSDAP και στον στρατό, καθώς και οι συνευρέσεις τους σε δημόσιους χώρους. Οι μασόνοι συνελήφθησαν και θεωρήθηκαν πολιτικοί κρατούμενοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, φέροντας ένα διακριτικό σύμβολο στα ρούχα τους, το κόκκινο τρίγωνο. Στις 8 Αυγούστου του 1935 ο Αδόλφος Χίτλερ ανακοίνωσε στην εφημερίδα του κόμματος «Λαϊκός Παρατηρητής» την τελική διάλυση των τεκτονικών στοών. Το 1937 ο Γιόζεφ Γκαίμπελς οργάνωσε «Αντιμασονική έκθεση» όπου ο κόσμος που μπορούσε να δει τα αντικείμενα των μασονικών στοών που είχαν κατασχεθεί από τους εθνικοσοσιαλιστές. Ο Υπουργός Αμύνης απαγόρευσε στους αξιωματικούς να γίνονται μασόνοι. Σε όλες τις χώρες, είτε ήταν με το μέρος των Γερμανών είτε όχι, οι μασόνοι ήταν στιγματισμένοι συμπεριλαμβανομένου της Νορβηγίας και της Γαλλίας.
Οι αντιμασονικές εκθέσεις συνεχίστηκαν σε όλες τις κατεχόμενες χώρες από τους Γερμανούς. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού του 1934 ο Χίμλερ και ο Χάιντριχ διέταξαν την αστυνομία του Ράιχ, την Γκεστάπο, να κλείσει όλες τις μασονικές στοές,τις βιβλιοθήκες τους, τα παραρτήματα τους και να καταλύσει όλα τους τα δικαιώματα. Τελικά στις 17 Αυγούστου του 1935 ο Βίλχελμ Φρικ διέταξε να κλείσουν οριστικά όσες στοές είχαν απομείνει.
Ο Γιούλιους Στράιχερ από την αντισημιτική του εφημερίδα «Der Stürmer» έκανε συνεχόμενες εκδόσεις φύλλων που επιτίθεντο στους εβραιομασόνους με σκίτσα και άρθρα. Ο Ράινχαρτ Χάιντριχ το 1935 θεωρούσε τους μασόνους τους μεγαλύτερους εχθρούς της Γερμανικής φυλής και διαφώνησε με την δίωξη μόνο των ορατών εχθρών, επισημαίνοντας ότι έπρεπε να ξεριζωθεί η εβραϊκή επιρροή του πνεύματος στις συνειδήσεις των μαζών, καθώς και η μασονική και η φιλελεύθερη σκέψη σε όλους τους ακαδημαϊκούς και διανοουμενιστικούς κύκλους παγκοσμίως. Ο Ράινχαρτ Χάιντριχ δημιούργησε την Υπηρεσία Ασφαλείας των SS η οποία θεωρούσε πως η μασονία είχε ως στόχο να επηρεάζει την πολιτική δύναμη, να διαμορφώνει την κοινή γνώμη μέσω του ελέγχου του Τύπου καθώς και να προωθεί τους πολέμους, τις υπονομεύσεις και τις επαναστάσεις. Το 1942 ο Χίτλερ ενέκρινε να ξεκινήσει ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ έναν πνευματικό πόλεμο κατά των Εβραίων και των μασόνων, οι οποίοι είχαν υποκινήσει τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και είχε αποδειχθεί ότι ο Ρούζβελτ ήταν μασόνος. ( πολλές πληροφορίες στο βιβλίο ''Δυνάμεις γύρω από τον Ρούζβελτ'')Πολλά από τα κατασχεθέντα αρχεία και αντικείμενα των στοών ανά την Ευρώπη από τους Γερμανούς, στο τέλος του πολέμου βρέθηκαν στα χέρια των Σοβιετικών όπου τα φύλαξαν και τα παρέδωσαν στις χώρες που ανήκαν μετά την λήξη του Ψυχρού Πολέμου ενώ ένα μεγάλο μασονικό υλικό που ανακτήθηκε από την Πολωνία χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ για το Μουσείο Μνήμης του Ολοκαυτώματος.
«Για να ενισχύσει την πολιτική του θέση ο Εβραίος προσπαθεί να καταρρίψει όλους τους φυλετικούς και κοινωνικούς φραγμούς που για ένα διάστημα εξακολουθούσαν να εμποδίζουν τα βήματα του. Προς τούτο αγωνίζεται με όλο του το εγγενές πείσμα για την ανεξιθρησκεία, και στον τεκτονισμό, τον οποίο υπέταξε πλήρως, βρίσκει ένα έξοχο όργανο στην πάλη του για την επιτυχία των σκοπών του. Οι ιθύνοντες κύκλοι και τα υψηλότερα στρώματα της πολιτικοοινομικής μπουρζουαζίας έπεσαν στα δίχτυα του μέσα από τα νήματα του τεκτονισμού, χωρίς ποτέ να υποψιαστούν τι συμβαίνει. Μόνο τα κατώτερα και ευρύτερα στρώματα του λαού, ή μάλλον η τάξη εκείνη που αρχίζει να αφυπνίζεται και να αγωνίζεται για τα δικαιώματα της και την ελευθερία, δεν κατακτήθηκε ακόμα επαρκώς από τις μεθόδους αυτές. Αυτό όμως είναι πιο αναγκαίο από οτιδήποτε άλλο, διότι ο Εβραίος αισθάνεται ότι η δυνατότητα να ανέλθει σε κυριαρχικό ρόλο υπάρχει μόνο αν κάποιος μπαίνει μπροστά για να του καθαρίζει τον δρόμο. Κι αυτόν τον κάποιο σκέφτεται ότι μπορεί να τον βρει στην μπουρζουαζία και στα ευρύτερα στρώματα της.
Έτσι λοιπόν έρχεται να συνταχθεί με τον τεκτονισμό ένα δεύτερο όπλο: ο Τύπος. Με όλη του την πανουργία και την επιτηδειότητα, ο Εβραίος τον φέρνει στα χέρια του. Μέσω αυτού αρχίζει σταδιακά να περισφίγγει και να παγιδεύει, να καθοδηγεί και να ωθεί όλη την δημόσια ζωή, αφού είναι σε θέση να δημιουργεί και να κατευθύνει την δύναμη εκείνη την οποία, υπό την ονομασία «κοινή γνώμη», την γνωρίζουμε σήμερα πιο πολύ απ΄ότι πριν λίγες δεκαετίες.
Αδόλφος Χίτλερ - Ο Αγών μου
Τα Waffen - SS διδάσκονταν ότι έπρεπε να υποδουλώσουν τους κατώτερους ανθρώπους που δεν ήταν άλλοι από τους Εβραίους, τους μασόνους και τους κομμουνιστές.
Πρωτόκολλο τέταρτο : «Ποιος θα μπορούσε να ανατρέψει μια αόρατη δύναμη; Διότι τέτοια είναι η δική μας. Η εξωτερική επιφάνεια του Μασονισμού δε χρησιμεύει παρά στο να καλύπτει τους σκοπούς μας.»
Πρωτόκολλο Ενδέκατο: «Οι Χριστιανοί είναι κοπάδι πρόβατα και εμείς είμαστε γι' αυτούς λύκοι. Και ξέρετε τι συμβαίνει στα πρόβατα όταν οι λύκοι μπουν μέσα στη μάντρα τους. Τούτο χρησίμευσε για βάση στη διοργάνωση από μας του μυστικού μασονισμού που δε γνωρίζει ο κόσμος και τους σκοπούς του οποίου ούτε καν υποπτεύονται οι ηλίθιοι Χριστιανοί, που προσελκύονται από μας στην ορατή στρατιά των στοών, για να παραπλανήσουμε τα βλέμματα των αδελφών τους.»
Ο Χίτλερ έγραφε στο Mein Kampf για τα πρωτόκολλα: «Η καλύτερη κριτική που τους αρμόζει πάντως είναι η πραγματικότητα. Όποιος εξετάζει την ιστορική εξέλιξη των τελευταίων εκατό χρόνων από την σκοπιά του βιβλίου αυτού θα καταλάβει αμέσως τις αντιδράσεις του εβραϊκού τύπου. Διότι άπαξ και το βιβλίο αυτό γίνει κοινό κτήμα ενός λαού, η εβραϊκή απειλή μπορεί να θεωρηθεί ότι αποκρούστηκε.»
