Οι διακρίσεις εις βάρος των ομοφυλόφιλων, των τσιγγάνων, των αντικοινωνικών, των ψυχικά ασθενών ή των ατόμων με σωματικές αναπηρίες στόχευαν στην αναγέννηση του Γερμανικού έθνους και την διατήρηση του αίματος του. Ο νόμος για την αποτροπή γέννησης απογόνων με κληρονομικές νόσους και οι νόμοι οι οποίοι αφαιρούσαν την ιθαγένεια από τους Εβραίους, τους απαγόρευαν επίσης τους γάμους και τις σεξουαλικές σχέσεις με Άριους, που ήδη από τα μέσα του 1933 όχι μόνο το NSDAP αλλά και σημαντικά τμήματα του κράτους και δημοσίων υπηρεσιών επιθυμούσαν την θέσπιση μέτρων για να επιταχύνει την απομάκρυνση των Εβραίων από την οικονομική ζωή.
Το σημείο 4 του προγράμματος του NSDAP δήλωνε κατηγορηματικά πως στην Νέα Γερμανία οι Εβραίοι δεν θα ήταν πολίτες, και ο Χίτλερ σε αρκετές από τις πρώτες συγκεντρώσεις του, εκτός από το Mein Kampf, είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα υπήρχε καμιά ανοχή στις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ Αρίων και Εβραίων. Ήδη τον Μάρτιο του 1930 οι Βουλευτές του NSDAP στο Reichstag δρώντας στην βάση αυτής της αρχής είχαν προσπαθήσει ανεπιτυχώς να υιοθετηθεί νόμος, ο οποίος απαγόρευε την φυλετική επιμειξία με ποινές που έφταναν μέχρι την θανατική ποινή. Το 1935 τοποθετήθηκαν αντισημιτικές πινακίδες στις εισόδους πολλών μικρών πόλεων και χωριών. Πολλές αντισημιτικές πινακίδες είχαν αναρτηθεί στην Φρανκονία όπου ήταν περιφερειακός ηγέτης του NSDAP και εκδότης της αντισημιτικής εφημερίδας Der Stürmer ( Ο επιτιθέμενος). Το ίδιο συνέβη και στην Νότια Βαυαρία και σε πολύ περισσότερα μέρη από την Άνοιξη του 1935.
Το συνηθέστερο σύνθημα τους ήταν “Εδώ οι Εβραίοι είναι ανεπιθύμητοι” που ήταν τοποθετημένη στην πόρτα εισόδου όλων των τραμ στο Μαγδεμβούργο,”Οι Εβραίοι εισέρχονται εδώ με δική τους ευθύνη”,
''Εβραίοι εδώ είστε ανεπιθύμητοι'' από το βιβλίο «Μην εμπιστεύεσαι την αλεπού στο πράσινο λιβάδι και τον όρκο των Εβραίων»
ή θρησκευτικού περιεχομένου “Πατέρας των Εβραίων είναι ο διάβολος”, το οποίο βασιζόταν στο Kατά Ιωάννην Ευαγγέλιον Κεφ. 8, 44-45: ''Εσείς είστε από τον πατέρα σας, το Διάβολο, και τις επιθυμίες του πατέρα σας θέλετε να κάνετε. Εκείνος ήταν ανθρωποκτόνος από την αρχή και δεν έχει σταθεί στην αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει αλήθεια μέσα του. Όταν λαλεί το ψεύδος, από τα δικά του λαλεί, γιατί είναι ψεύτης και ο πατέρας του ψεύδους. Εμένα, όμως, επειδή λέω την αλήθεια, δε με πιστεύετε. ''
Σκίτσα της Der Stürmer
Εικόνες από το παιδικό αντιεβραϊκό βιβλίο ''Το Δηλητηριώδες Μανιτάρι'' :
"Το βάπτισμα δεν τον έκανε gentile (εθνικό, μη-Εβραίο)".
" Όταν βλέπετε έναν σταυρό, θυμηθείτε το ανατριχιαστικό
έγκλημα των Εβραίων στο Γολγοθά. "
Στις 25 Μαΐου του 1935 διατάχθηκε η απαγόρευση των μικτών γάμων Γερμανών στρατιωτών με μη Άριες γυναίκες και τα τοπικά ληξιαρχεία ήδη αρνούνταν επίσης για τέτοιους γάμους. Η Γκεστάπο είχε ξεκινήσει συλλήψεις ενάντια σε όλους τους προδότες της φυλής. Δια νόμου αποκλείονταν όλες οι αιτήσεις Εβραίων και μη Άριων για χορήγηση ιθαγένειας.
Από το βιβλίο «Μην εμπιστεύεσαι την αλεπού στο πράσινο λιβάδι και τον όρκο των Εβραίων»
Τον Σεπτέμβριο του 1935 μετά από μακροσκελή καταγγελία του Εθνικοσοσιαλισμού, ένας δικαστής στην Νέα Υόρκη άφησε ελεύθερους τους λιμενεργάτες που είχαν κατεβάσει από Γερμανικό πλοίο μία σημαία με την σβάστικα και την είχαν καταστρέψει. Εξοργισμένος ο Χίτλερ αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να ανακυρηχθεί εθνική σημαία της Γερμανίας το σύμβολο του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος, και επίσης ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να υιοθετηθούν ταυτοχρόνως από την σύνοδο του Reichstag οι νόμοι για την ιθαγένεια για την επιμειξία. Ο Χίτλερ έδινε την διαβεβαίωση πως οι νόμοι αυτοί θα ήταν η αιώνια λύση. Ο Χίτλερ άφησε την λεπτομερή δικαιολόγηση των νόμων στον Γκαίρινγκ του οποίου η ομιλία στο Reichstag έδειξε ότι δεν ήταν λιγότερο φανατικός αντισημίτης από τον Γκαίμπελς ή τον Στράιχερ ή τον ίδιο τον Φύρερ.
“Η σβάστικα είναι το σύμβολο του αγώνα μας για την δική μας μοναδική φυλή στο είδος της, ένα σύμβολο του αγώνα μας εναντίον των Εβραίων ως καταστροφέων της φυλής μας. Οι νόμοι είναι η διακήρυξη της πίστης στις δυνάμεις και στα προτερήματα του Γερμανικού πνεύματος. Γνωρίζουμε ότι η αμαρτία εναντίον του αίματος, είναι αμαρτία εναντίον της κληρονομιάς τους λαού. Εμείς, ο Γερμανικός λαός, υποφέραμε πολύ εξαιτίας αυτής της κληρονομικής αμαρτίας. Γνωρίζουμε ότι οι ρίζες της αποσύνθεσης της Γερμανίας ανάγονται τελικά σε όλους όσους αμάρτησαν εις βάρος της κληρονομικότητας. Επομένως πρέπει να προσπαθήσουμε να συνδεθούμε και πάλι με την αλυσίδα της κληρονομικότητας που ξεκινά από τα βάθη της ιστορίας και φτάνει μέχρι εμάς. Είναι καθήκον της κυβέρνησης και πάνω απ' όλα είναι καθήκον του ίδιου του λαού, να διασφαλίσει ότι ποτέ πια δεν θα αλλοιωθεί και δεν θα διαφθαρεί η καθαρότητα της φυλής”.
Ο νόμος για την ιθαγένεια του Ράιχ όριζε ως πολίτες του Ράιχ αποκλειστικά τους ανθρώπους Γερμανικού ή συγγενικού αίματος. Επίσης δικαίωμα να είναι κανείς πολίτης του Ράιχ, με διάταξη του νόμου, είχε μόνο όποιος έδειχνε με την διαγωγή του ότι επιθυμεί και είναι ικανός να υπηρετήσει πιστά τον Γερμανικό λαό και το Γερμανικό Ράιχ.
''Οι Εβραίοι είναι η δυστυχία μας''
το σύνθημα της εφημερίδας ''Der Stürmer''
του Γιούλιους Στράιχερ
Οι Εβραίοι, οι αντίπαλοι του καθεστώτος και όσοι κρατούσαν σιωπηρά αποστάσεις από το καθεστώς μη επιδεικνύοντας ενθουσιασμό για τις πολιτικές του ήταν απλώς υπήκοοι του κράτους, έχοντας υποχρέωση προς το Ράιχ αλλά κανένα πολιτικό δικαίωμα. Απολύθηκαν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι Εβραϊκής καταγωγής με διαταγή του Υπουργού Εσωτερικών.
Πώς ο Εβραίος αντιμετωπίζει την οικιακή βοηθό του. "Ένας άντρας με περίμενε στο σταθμό. Ανασήκωσε το καπέλο του και ήταν πολύ ευγενικός μαζί μου. Αλλά θα μπορούσα να πω αμέσως ότι ήταν Εβραίος...". (Το Δηλητηριώδες Μανιτάρι)
Δεν επιτρεπόταν να έχουν οι Εβραίοι οικιακές βοηθούς κάτω των σαράντα πέντε ετών εάν αυτές ήταν Γερμανίδες, προς αποφυγήν της μόλυνσης του άριου αίματος όπως συχνά διαμήνυε μέσω σκίτσων η εφημερίδα Der Stürmer . Η εφαρμογή αυτών των νόμων υπαγόταν στα τακτικά δικαστήρια με δίκες για την βεβήλωση της φυλής.
"Αυτός που πολεμάει τους Εβραίους, πολεμάει τον Διάβολο".
Γιούλιους Στράιχερ
Τι είναι το Ταλμούδ : "Στο Ταλμούδ είναι γραμμένο: "Μόνο ο Εβραίος είναι άνθρωπος. Τα άλλα έθνη δεν καλούνται άνθρωποι, αλλά ζώα". Από τη στιγμή που οι Εβραίοι βλέπουμε τους αλλόφυλους σαν ζώα, τους αποκαλούμε Γκόι". ( Το Δηλητηριώδες Μανιτάρι)
Τα παιδιά της Νέας Γερμανίας διαβάζουν
'' Το Δηλητηριώδες Μανιτάρι''
O νόμος της 6ης Ιουλίου 1938 όριζε τον γάμο ως την ένωση δυο ανθρώπων υγιούς αίματος, της ίδιας φυλής και αντίθετου φύλου για το κοινό καλό και με σκοπό την απόκτηση παιδιών υγιούς αίματος και την ανατροφή τους ώστε να γίνουν καλοί Γερμανοί σύντροφοι. Στις 28 Δεκεμβρίου 1938 ο Γκαίρινγκ με εντολή του Χίτλερ εξέδωσε νόμους για τους μικτούς γάμους δίνοντας προνόμια στις Άριες που είχαν παντρευτεί με Εβραίους εφόσον τα παιδιά τους είχαν ανατραφεί ως χριστιανοί ενώ στην περίπτωση που η σύζυγος ήταν Εβραία δεν έπρεπε να είχαν γεννηθεί παιδιά. Άνθρωποι με γερμανικό αίμα που ήταν παντρεμένοι με Εβραίο ή Εβραία, μπορούσαν πλέον διά νόμου να ζητήσουν την ακύρωση του γάμου για φυλετικούς λόγους. Επειδή οι Εβραίοι είχαν αποκλειστεί από όλα τα πεδία δημόσιας και κοινωνικής ζωής αναγκάζονταν να παραχωρούν την κηδεμονία των παιδιών στις Άριες συζύγους τους μαζί με την ιδιοκτησία τους, τις επιχειρήσεις τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Hitlerjugend
